Rita Verdonk op eigen benen in de kamer

Een bode leidt Rita Verdonk naar haar nieuwe plek in de Tweede Kamer. Op de derde rij. Eerst gaat ze zitten. Ze is erg alleen, terwijl de camera’s zich verdringen bij het kabinetsvak, waar minister Bos van financiën zijn koffertje met de begroting binnenbrengt. Ze gaat weer staan en draalt een beetje. Links en vóór haar zit het CDA, achter haar de SGP en ook de ChristenUnie zit vlakbij. ‘Ik denk dat Gods zegen nu wel op me zal neerdalen’, grapt Verdonk tegen een collega-parlementariër.

De VVD-fractie, haar oude club, wordt door een smal paadje van haar zetel gescheiden. Haar goede vrienden in die fractie, Charlie Aptroot, Hans van Baalen en Fred Teeven, verwelkomen haar met zoenen. Van Johan Remkes krijgt ze een schouderklopje, maar dat is meer omdat hij in het gangpad niet om haar heen kan.

Even eerder op de dag waren de parlementariërs die een vak met haar deelden in de Ridderzaal al een beetje geschrokken. Ineens had ze daar gezeten: Rita Verdonk. Vlakbij de andere fractievoorzitters, onder wie VVD-leider Mark Rutte. Ze had zich een beetje verborgen onder de rand van haar rode hoed. Nu, in de plenaire vergaderzaal van de Kamer negeert Rutte haar.

Veel warmer is de ontvangst van de CDA-fractie. ‘Wij adviseren haar’, roept Mirjam Sterk, die als CDA-integratiewoordvoerder vaak de degens met de minister Verdonk kruiste. De cameramensen ontdekken de hilariteit in het CDA-vak nu en laten Bos voor wat hij is. Ze zwermen om Verdonk heen. Haar buurvrouw, Kathleen Ferrier, slaat zusterlijk een arm om Verdonk heen en poseert met haar. ‘Het bijzondere aan de Tweede Kamer’, zegt Ferrier na afloop, ‘is dat je er als collega’s voor elkaar bent, ook al ben je het met stellingnamen niet eens geweest. Ik ken Rita nu een tijd, ze is gewoon een vrouw die veel heeft meegemaakt.’

Eén keer kijkt hij naar haar. Rutte naar Rita. Als Kamervoorzitter Verbeet bekend maakt dat zij voortaan als ‘lid-Verdonk’ in de Kamer zit. Hij draait ineens zijn hoofd om naar haar en meteen weer terug. Verdonk snapt het wel, zegt ze. ‘Het is nog zo vers voor iedereen.’

Verbeet leest haar toekomstige spreektijden voor. Die steken schriel af bij die van de grote partijen. Voor de algemene beschouwingen, die een dag later zullen beginnen, vijf minuten. Maar daar zal Verdonk toch geen gebruik van maken. Het was niet te doen, zegt ze, om zich daar zo snel op voor te bereiden. Ze zal wel gewoon in de Kamer plaatsnemen, maar zwijgend. Als de verschillende ministers hun begrotingen dan met de Kamer gaan bepraten, zal ze zich wel roeren. ‘Ik kies er een paar uit.’ Ze noemt verkeer, zorg, onderwijs, jeugd. Integratie, de begroting van haar opvolgster Vogelaar? ‘ Reken maar.’